Αμύντας: Πάταγο με Έλενα Τσιομπάνου - Κ. Λιάσης: Δουλειά και όχι εφησυχασμός - greekhandball.com

Τελευταία νέα

Αμύντας: Πάταγο με Έλενα Τσιομπάνου - Κ. Λιάσης: Δουλειά και όχι εφησυχασμός


http://amyntashandball.gr
Ο Αμύντας Αμυνταίου, ολοκλήρωσε με τον καλύτερο τρόπο την ενίσχυση του γυναικείου ρόστερ, καθώς ήρθε σε συμφωνία με την 29χρονη Ρουμάνα περιφερειακή (1,77) Κριστίνα Έλενα Τσιομπάνου, η οποία θα έχει διττό ρόλο στον σύλλογο, αναλαμβάνοντας την τεχνική καθοδήγηση ηλικιακού τμήματος και συγκεκριμένα αυτού των Παγκορασίδων για την σεζόν 2012-2013.

Οι άνθρωποι του συλλόγου, είχαν εξ αρχής δύσκολο έργο στην επιλογή της  ξένης αθλήτριας που θα πλαισίωνε την ομάδα , αφού καθημερινά η λίστα των υποψηφίων χειροσφαιριστριών μεγάλωνε. Ωστόσο η επιλογή της συγκεκριμένης παίκτριας δεν ήταν τυχαία, καθώς είχε δώσει τα διαπιστευτήρια
της στα 5 χρόνια παρουσίας της στην Ελλάδα  με τις ομάδες του Αρίωνα Πτολεμαΐδας, του Παναιτωλικού και της Αναγέννηση Άρτας.

Τη  σεζόν που ολοκληρώθηκε η 29χρονη Ρουμάνα αγωνίστηκε σε Ελλάδα και  Ευρώπη  με τα χρώματα της Αναγέννησης Άρτας. Στο πρωτάθλημα της Α1  κατετάγη στον top 10 του πίνακα των σκόρερ  και στο Τσαλεντς Κάπ στις 2 αναμετρήσεις απέναντι στην Δανέζικη Εσμπιερκ πέτυχε συνολικά 8 τέρματα.



Η Κριστίνα Έλενα Τσιομπάνου κατέθεσε τις απόψεις της, εν όψει της νέας χρονιάς:



5 Χρόνια στην Ελλάδα ποιες εντυπώσεις έχεις αποκομίσει από το Ελληνικό πρωτάθλημα;

Πολλοί θα περίμεναν να παρουσιάσω τις αδυναμίες του Ελληνικού πρωταθλήματος, ωστόσο εγώ προτιμώ να αναφερθώ στις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλουν οι παίκτριες και οι παίκτες της χώρας, σε ένα  πρωταθλήματα μη επαγγελματικού χαρακτήρα.

Στις ομάδες που πέρασα,  αρκετές  συμπαίκτριες αφιέρωναν τον περίσσιο χρόνο τους  για  να ακολουθήσουν το πρόγραμμα και τις αγωνιστικές υποχρεώσεις του συλλόγου, γεγονός που αποτελεί την έμπρακτη αγάπη για το άθλημα.

Ποιες διαφορές εντοπίζεις ανάμεσα γυναικείο πρωτάθλημα της Ρουμανίας και σ αυτό της χώρας μας;

Σ αυτήν την ερώτηση θα απαντήσω με ένα παράδειγμα, Στην Ελλάδα οι γονείς δαπανούν χρήματα στα φροντιστήρια και  τα παιδιά διαβάζουν με σκοπό να εξασφαλίσουν το επαγγελματικό τους μέλλον. Στη Ρουμανία υπάρχουν παιδιά που ξεκινούν το χάντμπολ με αποκλειστικό στόχο να γίνουν επαγγελματίες αθλητές και αθλήτριες.

Αυτή η διαφορά οφείλεται στο γεγονός ότι άθλημα στην Ελλάδα δεν έχει επαγγελματική προοπτική, πιστεύω όμως ότι αυτό μπορεί να αλλάξει εφόσον στο μέλλον γίνουν οι αναγκαίες παρεμβατικές ενέργειες.

Τι σε παρακίνησε να ρθείς στον Αμύντα ;

Όταν μου είπαν την Ιστορία και την βαριά κληρονομιά αυτού του επαρχιακού συλλόγου, έμεινα έκπληκτη, πραγματικά θα είναι τιμή μου να φορέσω τη φανέλα του Αμύντα.

Ο νύν προπονητής μου στον Αμύντα και  πρώτος μου προπονητής στην Ελλάδα, με τον Αρίωνα Πτολεμαΐδας, Νίκος Γιώσκος και ο πρόεδρος Περικλής Χατζής μ ενημέρωσαν για την  προσπάθεια που κάνει ο σύλλογος να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του σε άνδρες και γυναίκες, όταν λοιπόν ένας σύλλογος έχει φιλοδοξίες και προοπτικές , δεν μπορεί παρά να είναι και ελκυστικός.

Σε ποια θέση σ αρέσει να αγωνίζεσαι;

Η αλήθεια είναι ότι μ αρέσει πολύ να αγωνίζομαι ως περιφερειακή (ιντερ, πλει μεικερ )καθώς οι θέσεις αυτές σου δίνουν την δυνατότητα να καθοδηγήσεις το επιθετικό παιχνίδι της ομάδα , συν της άλλοις έχεις μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων, παίρνοντας τις πρωτοβουλίες που απαιτούνται, υπό την ανοχή του προπονητή.

Βέβαια δεν έχω κανένα πρόβλημα να αγωνιστώ σε οποιαδήποτε θέση, ακόμα και τερματοφύλακας, για το καλό της ομάδας.


Αναλαμβάνεις και δεύτερο ρόλο στον σύλλογο αυτό της προπονήτριας των Παγκορασίδων ,σε ποιους τομείς σκοπεύεις να δώσεις ιδιαίτερη έμφαση;

Εγώ θα επιδιώξω , στηριζόμενοι στην εμπειρία μου, να δώσω όσο τον δυνατόν περισσότερα στις Παγκορασίδες , προκειμένου να πάρουν τα απαραίτητα εφόδια που θα τις βοηθήσουν στην εξέλιξη τους.

Στις συγκεκριμένες ηλικίες η προσοχή δίνεται κατά κόρον στις σωστές πάσες, το να νιώθει δηλαδή η αθλήτρια σιγουριά στην πάσα είναι πολύ σημαντικό, επιπλέον το τρέξιμο , η κατάλληλη τοποθέτηση και η σωστή κίνηση στον χώρο είναι στοιχεία εξίσου σημαντικά γι τις εν λόγω ηλικίες.

Τι θα θελες να πεις προς τον κόσμο της πόλης;

Είμαι σίγουρη ότι ο κόσμος της πόλης, ανεξαρτήτου ηλικίας , θα αγκαλιάσει τις προσπάθειες της ομάδας, γι αυτό εγώ και οι συμπαίκτριες μου  πρέπει να δώσουμε το 100% των δυνατοτήτων μας , ώστε να μην δυσαρεστήσουμε τους φιλάθλους μας.

Η επιτυχία του Αμύντα βρίσκεται στα χέρια μας, γι αυτό οφείλουμε να την διεκδικήσουμε.

Κ. Λιάσης: Δουλειά και όχι εφησυχασμός

Η χρονιά σίγουρα ξεκίνησε με πολύ καλούς οιωνούς τόσο για το ανδρικό όσο και για το γυναικείο τμήμα χάντμπολ του Αμύντα Αμύνταιου. Ενίσχυση για το
ανδρικό τμήμα με 2 εμπειρότατους παίκτες με αγώνες Α1 και Α2 στην πλάτη τους, ενίσχυση και για το γυναικείο τμήμα με 1 διεθνή τερματοφύλακα και 2 ελπιδοφόρες παίκτριες. Σαφώς πολύ καλές μεταγραφικές κινήσεις. Όμως, καλό θα ήταν να μην μείνουμε στον ενθουσιασμό των κινήσεων αυτών. Το κλειδί είναι η μεθοδική δουλειά και η προπόνηση. Ο κάθε φίλαθλος του Αμύντα δεν θα ήθελε μια παρόμοια -προσωπικά απογοητευτική για εμένα οπού την έζησα και από μέσα – σεζόν για το ανδρικό αλλά και το παιδικό τμήμα αλλά και ο κάθε φίλαθλος θα ήθελε να επαναληφθεί η περσινή πολύ καλή σεζόν του γυναικείου τμήματος και του τμήματος των μίνι αγοριών. Το μυστικό είναι η εβδομαδιαία προπόνηση και η συνεχής δουλειά, όπως προείπα. Ο Αμύντας για φέτος κατά την γνώμη μου πρέπει να έχει ΕΝΑΝ και ΜΟΝΟ στόχο σε όλα τα τμήματα. Τον ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ! Για να επιστρέψει εκεί που πραγματικά ανήκει, στην Α1 κατηγορία μετά από 25 και πλέον χρόνια! Το μοντέλο του Διομήδη Άργους που για εμένα αποτελεί υπόδειγμα για όλες τις ομάδες χάντμπολ στην Ελλάδα, είναι κάτι που θα πρέπει όλες οι ομάδες να ακολουθήσουν. Μια ομάδα σε μια πόλη της επαρχίας με 25.000 κατοίκους, κατάφερε με μπάτζετ μόλις 100.000 ευρώ, χωρίς μεταγραφικά μπάμ, αλλά με παίκτες δουλευταράδες και αναδεικνύοντας τα δικά της και μόνο παιδιά από τις ακαδημίες κατάφερε την περσινή χρονιά να φέρει το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο χάντμπολ στην Ελλάδα, το οποίο χάντμπολ στην Ελλάδα είναι ερασιτεχνικό με συμβόλαια 8-9 χιλιάδων το χρόνο, απέναντι σε επαγγελματικές ομάδες με μπάτζετ 1 εκατομμυρίου ευρώ! Αυτό το μοντέλο οφείλει να ακολουθήσει και ο Αμύντας, οργανώνοντας αποτελεσματικά τις ακαδημίες, συνεχίζοντας την περσινή δουλειά, ώστε να αναδειχθούν τα παιδιά της περιοχής μας, και δουλεύοντας σε όλα τα τμήματα. Ο Αμύντας πρέπει επιτέλους να ξεκολλήσει από τις χαμηλές κατηγορίες. Και αυτό δεν θα επιτευχθεί με τρένα από λεφτά, θα επιτευχθεί με σκληρή δουλειά και προπόνηση, και την συμπαράσταση του κόσμου, για να γεμίσει το ΔΑΚ όπως γέμισε στον εκπληκτικό εκείνο αγώνα της Εθνικής Γυναικών, στις 30 Μαϊου, όπως είχα αρθρογραφήσει τότε. Χρειαζόμαστε όλο το Αμύνταιο για να πάμε μπροστά. Πέρσι δυστυχώς αυτό δεν έγινε και ο κόσμος σε κάθε αγώνα έφτανε μετά βίας τους 150 φιλάθλους. Η αντεπίθεση που άρχισε στις 30 Μαϊου, με τους 1800 φιλάθλους που έδειξαν ότι διψάνε για χάντμπολ πρέπει να συνεχιστεί για να μπει ξανά το Αμύνταιο στην Α1 κατηγόρια. Στηρίξτε την ομάδα για να επιστρέψει εκεί που τις αξίζει. Και υπενθυμίζω, το κλειδί είναι η δουλειά!

Υ.Γ: Με αυτό το άρθρο δεν θέλω να κατακρίνω η να θίξω κανέναν, θέλω απλά να υπενθυμίσω σε όλους μας πόσο πολύ χρειάζεται το χάντμπολ αυτή η περιοχή και ότι χρειάζεται δουλειά από όλους μας για να επιστρέψει ο Αμύντας εκεί που πρέπει, όπως τις «χρυσές» εποχές του 1977

No comments