Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε

Επιστροφή στα καθ' ημάς της "συναρπαστικής" κατά τ΄άλλα handball premier, ύστερα από τα παιχνίδια της εθνικής με Λετονία και Κύπρο.

Δυο παιχνίδια που σήκωσαν πολύ συζήτηση, για το επίπεδο που βρίσκεται το ελληνικό χάντμπολ στο διεθνές στερέωμα, τη στιγμή μάλιστα που περιμένουμε την πρόκριση στο Euro του 2020, με το επιχείρημα ότι οι ομάδες θα είναι 24 και χωρίς να βλέπουμε την εξέλιξη εκτός συνόρων. 

Όμως ήρθαν τα δυο αυτά παιχνίδια και
προσγειωθήκαμε στην πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που:

- Η εθνική μας κατά 99% δεν θα συμμετάσχει σε τελική φάση κάποιας σημαντικής διοργάνωσης μέχρι το 2018, μετρώντας 13 χρόνια αποκλεισμών από το 2005, που συμμετείχε για τελευταία φορά στα τελικά μεγάλης διοργάνωσης (Παγκοσμίου της Τυνησίας).

- Οι μικρές εθνικές απουσιάζουν από τις διεθνείς διοργανώσεις 17 χρόνια με εξαίρεση το Παγκόσμιο του 2011 στη Θεσσαλονίκη και το Ευρωπαϊκό του 2000 στην Αθήνα, όπου προκριθήκαμε απευθείας.

- Το γυναικείο πνέει τα λοίσθια.

- Στην Αθήνα των 5 εκατομυρίων ανθρώπων, υπάρχουν ελάχιστες ομάδες στα ηλικιακά και οι διαφορές των σκορ στα περισσότερα παιχνίδια κυμαίνονται από 15 εως 40 γκολ.

- ΅Επιστρέφουν στην ενεργό δράση αθλητές οι οποίοι είχαν σταματήσει εδώ και χρόνια και μάλιστα είναι διακριθέντες στην handball premier

- Ομάδες ηλικιακών πρωταθλημάτων παίζουν 2 παιχνίδια το χρόνο για να διεκδικήσουν την πρόκριση στις τελικές φάσεις.

- Οι διαιτητές δεν φτάνουν για να καλύψουν όλο τον αριθμό των αγώνων μιας αγωνιστικής

- Το άθλημα δεν μπαίνει στα κλειστά γυμναστήρια.

- Τα ΤΕΦΑΑ δεν θα έχουν ειδικότητα χειροσφαίρισης

- Στα σχολικά πρωταθλήματα συμμετέχουν ελάχιστες ομάδες. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο ποδόσφαιρο κοριτσιών συμμετέχουν υπερδιπλάσιες ομάδες από το χάντμπολ αγοριών!!!

- Δεν ασχολούνται με το άθλημα τα ΜΜΕ.

- Που, που, που.....

Και το ερώτημα είναι τι φταίει γι΄αυτή την πραγματικότητα και τι μας επιφυλάσσει το μέλλον αν συνεχίσουμε την πεπατημένη; Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει καλόπιστη κουβέντα έξω από τα δόντια, απ΄όλους όσους συμμετέχουν στις διεργασίες του αθλήματος, ώστε μεσα από διεξοδική συζήτηση να διαγνωστούν τα λάθη και να βρεθούν οι τρόποι αντιμετώπισης, μήπως και ανατραπεί η κατάσταση, έστω και την ύστατη ώρα. 

Θεωρώ ότι η πρόταση του παλαίμαχου διεθνή αθλητή του Φίλιππου Θανάση Καρανάτσιου, για τη δημιουργία ενος φόρουμ είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ. Λαμβάνοντας υπόψη και τις δηλώσεις του προέδρου της ΟΧΕ, που έχει εκφραστεί υπέρ μιας τέτοιας ιδέας, εκτιμώ ότι η συγκυρία είναι η πλέον κατάλληλη ώστε να αναληφθεί μια τέτοια πρωτοβουλία από πλευράς Ομοσπονδίας, το συντομότερο δυνατόν. 

Οψόμεθα!!!