Γιάννης Γρηγοράκης: "Τα παιδιά μπορούν. Αρκεί να τα στηρίξουμε"

Ο Γιάννης Γρηγοράκης προπονητής παίδων του Άρη Νικαίας, ενος συλλόγου με μεγάλη παράδοση στο άθλημα, ο οποίος επενδύει συστηματικά στην ανάπτυξη, με αφορμή τη μη συμμετοχή της εθνικής μας ομάδας στην πρόσφατη Μεσογειάδα, μας μίλησε για την ηλικιακή κατηγορία των παίδων και τις προοπτικές των ελλήνων αθλητών σε σχέση με αυτών του εξωτερικού. Διαβάστε την πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση του νεαρού τεχνικού:

ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΙΔΩΝ  U16 (2000-2001)

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς σχετικά με την γενιά των αγοριών Κ16 (2000-2001), όντας προπονητής ομάδας αυτής της ηλικιακής κατηγορίας από το
ξεκίνημα της ως Μίνι το 2011 έως και
σήμερα το 2017 φτάνοντας στη κρισιμότατη για τον Έλληνα αθλητή της κατηγορίας των Παίδων. Το να πω για ποιο λόγο είναι κρίσιμη η ηλικιακή κατηγορία ίσως κουράσει κάποιους από εσάς για αυτό και θα αναφερθώ πολύ περιγραμματικά με τίτλους :

• Ελληνικό σχολείο
• Πανελλαδικές 2018
• Για αυτούς που δεν δίνουν Πανελλαδικές η έναρξη του εργασιακού τους βίου

Αυτά είναι γνωστά έχουν αναφερθεί υπάρχουν τρόποι - λύσεις και προτάσεις δεν θέλω να σταθώ όμως σε αυτό το οποίο αφορά - και ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΟΡΑ -  κατά κύριο λόγο τα παιδιά και τις οικογένειες τους και έπειτα  τους προπονητές και την ομοσπονδία.

Θα ήθελα λοιπόν να δούμε λίγο τι κάνουμε όλοι μαζί για αυτή τη γενιά και τι γίνεται με γειτονικά κράτη και το τονίζω εξ αρχής γνωρίζοντας τη δημοσιονομική ( λέξη που είναι και της μόδας ) πολιτική πρώτα του κράτους για τον αθλητισμό και ύστερα της ομοσπονδίας μας.

Η γενιά αυτή έχει κάνει ενα καμπ στην Προσοτσάνη με τη μορφή χορηγίας και άλλο ενα καμπ λίγο πριν το Βριληττός το 2016, καθώς και κάποιες μονοήμερες προπονήσεις σε Αθήνα, Βέροια και Θεσσαλονίκη, προπονητικές μονάδες ελάχιστες -εφόσον θέλουμε να λέμε ότι προσπαθούμε να κάνουμε κάτι σοβαρό- που ο οποιοσδήποτε αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορούν να αποτελέσουν θεμέλια, που θα μας δώσουν ύστερα από 18 χρόνια, μία πολυπόθητη πρόκριση σε κάποια τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης.

Άρα έχουμε και λέμε 2 καμπ και ένα  αρκετά δυνατό τουρνουά λιγότερο των 10 ημερών συνολικά! Έχουμε λοιπόν αφιερώσει 10 μόνο μέρες σε διάστημα δυο ετών, για μία ηλικιακή κατηγορία που σε αντίθεση με τις προηγούμενες γενιές, έχει την τύχη, οι ομάδες τους να συμμετέχουν σε τουρνουά του εξωτερικού. Ενδεικτικά αναφέρω :

Βριλήσσια, Φίλιππος, ΧΑΝΘ: Locomotiva cup , Βοσνία 2015
Ζαφειρακης, Φοίβος: Τουρνουά στο Μαυροβουνιο 2015
Πυλαία: Προπονήσεις Φιλικά με Μέτεoρ , Σερβία 2014
Διομήδης Άργους: Cell Cup , Ουγγαρία 2016
Γ.Ν.Ο. Άρης Νικαίας , Interamnia world cup , Ιταλία 2016
Και φυσικά όλες σχεδόν οι παραπάνω ομάδες στο Διεθνές Τουρνουά Βριληττός 2013,2014,2015,2016 και ...2017.

Έτσι λοιπόν, μπορούμε να έχουμε μία πολύ καλή εικόνα των αντίστοιχων παιδιών στην Ευρώπη και να συγκρίνουμε αγωνιστικά αλλά και σωματομετρικά την δική μας φουρνιά με αντίστοιχες των ξένων.  Έπειτα κι από συζητήσεις με συναδέλφους που αγωνίστηκαν με τις ομάδες τους στο εξωτερικό (όπως η δική μου ομάδα ο Άρης Νικαίας), αλλά παρακολουθώντας και το περυσινό Βριληττός που μετείχαν και Εθνικές Ομάδες, πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή η φουρνιά των Ελλήνων αθλητών, έχει θέση σε μία τελική φάση Euro ή Wch .

Ξεκινάμε από τα σωματομετρικά. Υπάρχουν κεντρικοί αμυντικοί κοντα στα 2.00μ, ίντερ πάνω από 1.90, εξτρέμ 1.80 και πίβοτ / Τερματοφύλακες πάνω από 1.90. Δεν υστερούμε σε τέτοια χαρακτηριστικά ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ και σε προπονητικές μονάδες, καθότι η δουλειά που γίνεται σε 8-10 ομάδες των Παίδων ανά την Ελλάδα από συναδέλφους προπονητές είναι εξαιρετική, συστηματική και συνεχής. Γνωρίζοντας ΟΛΑ τα παιδιά της Παίδων έχω παρατηρήσει πόσο πολύ αγαπούν αυτό που κάνουν αλλά και πόσο πολύ τους αρέσει η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ. Δεν υστερούμε σε αυτό το κομμάτι. ΥΣΤΕΡΟΥΜΕ ΣΕ ΦΙΛΙΚΑ ΔΥΝΑΤΑ και ΚΑΜΠ ΠΟΛΛΩΝ ΗΜΕΡΩΝ. Θα βρεθεί κάποιος και θα μου πει '' κάτι μας είπες τώρα'' ή ''δεν έχουμε λεφτά'' . Δεκτά και αυτά, αλλά με καλή οργάνωση και προγραμματισμό μπορούμε να πετύχουμε τις βέλτιστες λύσεις.

Εγώ θέλω να δούμε τι κάνουν για παράδειγμα οι Πολωνοί σε αυτή τη φουρνιά τους η οποία επιτρέψτε μου να πω ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ :
• Κάθε 2 μήνες καμπ 4-6 ημερών εντός Πολωνίας
• 3-4 διεθνή Τουρνουά στο εξωτερικό ετησίως με πρόσφατο το U17 Μεσογειακό Τουρνουά την προηγούμενη εβδομάδα στο Παρίσι τις ημέρες του Παγκοσμίου με συμμετοχή αρκετών ομάδων εκτός Μεσογειακής Ομοσπονδίας πχ Γερμανία, Ισλανδία, Κατάρ, Αργεντινή κλπ
• 3-4 διεθνή τουρνουά εντός και εκτός Πολωνίας διάρκειας 2-3 ημερών

Επιβάλλεται να δούμε τι κάνουν οι καλύτεροι, να αποκτήσουμε γνώση κι εμπειρίες για να πάμε μπροστά. Εμείς ΓΙΑΤΙ δεν μπορούσαμε να λάβουμε μέρος στο Παρίσι, όπου τα παιδιά μας θα είχαν μοναδική ευκαιρία να αγωνιστούν με πολύ δυνατούς αντιπάλους και σχολές; Ειναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι το κέρδος θα ήταν τεράστιο σε σχέση με το κόστος. Τόσο ανυπέρβλητο θα ήταν  το κόστος για να πάει η ομάδα μας σε αυτούς τους αγώνες; Έχω στοιχεία για πολλές χώρες και της πρώτης και της δεύτερης ΑΛΛΑ ΚΑΙ 3ης ταχύτητας όπως Φερόε που προκρίθηκαν στο Παγκόσμιο Κ21, Ισραήλ που προκρίθηκε στην Α κατηγορία στο Euro Κ20 - Κ18 και Ιταλίας που εντυπωσίασε στο τουρνουά και εξελίσσεται ραγδαία. Δεν θα μας δώσει πρόκριση η αύξηση των ομάδων στις διεθνείς διοργανώσεις, αλλά η συστηματική δουλειά και οι δυνατοί φιλικοί αγώνες.

Λαμβάνοντας υπόψιν τα δύσκολα οικονομικά της ομοσπονδίας μας και γνωρίζοντας ότι ΥΠΑΡΧΟΥΝ  σύνδεσμοι για να μας δεχτούν σε δυνατά τουρνουά του εξωτερικού και με ομάδες της ΠΡΩΤΗΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ( Δανία, Γερμανία, Κροατία, Γαλλία, Σουηδία) θεωρώ οτί αποτελεί ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ τα διεθνή ΔΥΝΑΤΑ παιχνίδια όχι με ομάδες τύπου...Βουλγαρίας - χωρίς να υποτιμώ του γείτονες. Παρακολουθώντας και άλλα σπορ εντός αλλά εκτός Ελλάδας, αναφέρω ενδεικτικά πρακτικές που θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε:

• Κοινές  προετοιμασίες με Σκόπια, Βοσνία,Σερβία, Σλοβενία, Κροατία με όποιες χώρες είναι διαθέσιμες τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο  ( βλ. Πόλο)
• Αναζήτηση χορηγού εθνικής Παίδων που θα είναι προπονητικό κέντρο και 15μερο καμπ προετοιμασίας το καλοκαίρι ( τύπου Καρπενησίου, Λουτρακίου και Ατέρμωνα)  ( βλ. Μπάσκετ )
• πολυήμερα καμπ σε Αθήνα και Θεσσαλόνική ανα 2 μηνες με ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ( λόγω οικονομικών) των αθλητών από τη Β.Ελλάδα και το αντίστοιχο στην Αθήνα
• Παρακολούθηση από Εργοφυσιολόγο όλο το χρόνο.

Αν και θα μπορούσα, δεν θα μπω στη διαδικασία να επικεντρωθώ στο πως θα εξοικονομηθούν πόροι για να επιτευχθούν τα παραπάνω. Το οικονομικό μπορεί να ελαχιστοποιηθεί ΑΝ υπάρξει έγκαιρος προγραμματισμός και σωστός συντονισμός και ειλικρινής επικοινωνία με τους συλλόγους και τους γονείς.

Δεν είναι ντροπή να επιλέξουμε τη φθηνότερη λύση που μας ανεβάσει επίπεδο για να κοιτάξουμε στα μάτια σε 1-2 χρόνια τους ξένους. Ντροπή είναι να έχουμε τους αθλητές διψασμένους για προπόνηση και διάκριση και να μην τους βοηθάμε, να μην βοηθάμε το άθλημα μας. Και στη συνέχεια να μιλάμε πάλι για άλλη μια χαμένη φουρνιά.. Στην τελική ακόμα παιδιά είναι δεν είναι άντρες. Καλή η λεζάντα για όλους μας, το ζητούμενο όμως δεν είναι το καλύτερο κρεβάτι ή το καλύτερο δείπνο ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ φιλικό ή τουρνουά και οι περισσότερες αγωνιστικές εμπειρίες.

Κλείνοντας και προς αποφυγή παρεξηγήσεων ή παρερμηνειών, αυτό το κείμενο αποτελεί τους προβληματισμούς και την αγωνία μου και ΜΟΝΟΝ. Και όλα αυτά ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ. Αρκεί ΝΑ ΤΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ..

ΓΙΆΝΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣ

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΠΑΙΔΩΝ ΑΡΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ Γ.Ν.Ο.